Rainbow Beach, 2e dag

Vanochtend een ander plekje geregeld op de camping, de plek die we hadden was gereserveerd. We kregen een mooie plaats met uitzicht op zee. Hier mogen we de komende dagen blijven staan. We hebben als ontbijt echte Australische “pies and pasties” gegeten. Een pie is een pasteitje met vlees, en een pastie is een pasteitje met groenten. Heerlijk! Vervolgens met de camper op pad om de omgeving te verkennen en excursies te regelen. Eerst naar Wolf Rock Dive Centre. Jammer genoeg kan het duiken hier vandaag en komende dagen niet doorgaan vanwege te sterke wind waardoor de golven op zee te hoog (> 2 meter). Dat gaat ‘m niet worden hier. Jammer, we hadden graag een duik willen maken naar wat beschouwd wordt als de kraamkamer van de verpleegsterhaaiien. Het duiken houden we dus maar tegoed. Dan maar een extra dag duiken in het noorden bij de Whitsundays of het Great Barrier Reef. We zijn toen naar de noordelijke punt van het schiereiland gegaan, Inskip Point heet dat. Zwemspullen aan, zonnebrand en fototoestellen mee en het strand op! Het is hier heel uitgestrekt en er zijn weinig mensen. De natuur is hier prachtig. Op de noordpunt is de scheiding tussen de oceaan en de baai. Aan de overkant zien we Fraser Island liggen, daar gaan we morgen naar toe. We hebben een dagtocht geboekt bij de receptie van de camping. Op het strand van de baai zien we honderden kleine krabbetjes die, als we er aan komen, zich snel ingraven in het natte zand bij de oever. Als we stilzitten en wachten komen ze één voor één weer tevoorschijn. Grappige beestjes! We hebben hier geen van allen gezwommen. Op een waarschuwingsbord stond dat er zoutwaterkrokodillen voor zouden kunnen komen in de baai. Het water werd vrij snel diep en was donker en niet echt helder. Ook waren er nogal wat kwallen en er waren geen andere zwemmers. Dus gewoon wat vertier op het strand gezocht. Toen we hier uitgekeken waren zijn we teruggereden naar Rainbow Beach en hebben we de grote zandverstuiving (Carlo Sand Blowout) bezocht, de hoofdattractie va het Great Sandy National Park. Het is een hele grote zandverstuiving die hoog ligt in de duinen. Je hebt er en prachtig uitzicht over de omgeving en de zandverstuiving zelf is indrukwekkend groot en mooi. We hebben we de hoogtste en steilste helling beklommen en zijn vervolgens op een groot stuk karton naar beneden gegleden. Uiteindelijk ging dit voor de jongens niet hard genoeg. Ze rolden daarna gewoon naar beneden, dat was veel leuker! Na het uitzicht over de kust bewonderd te hebben zijn we vertrokken naar de camping want de zon was al weer bijna onder. Het blijft vreemd om te ervaren dan het om kwart over zes s’avonds ineens donker is de nacht dan begint. Nico heeft een heerlijke pasta gemaakt waar we allemaal lekker van gesmikkeld hebben. We hebben de dag afgesloten met een lange strandwandeling, in het donker over een verlaten strand, bij een nagenoeg volle maan.